Poprawianie historii.
Józef 2 Habsburg.
Na swoim grobie rozkazał napisać:"Tu spoczywa Józef 2, który przegrał we wszystkich swoich przedsięwzięciach". Dość skromnie jak na człowieka, który podpalił Europę na ćwierćwiecze. Plany Józefa 2 były konkretne, widział Europę niemiecką pod berłem Habsburgów. Od 1765
roku współrządził Austrią ale pod zwierzchnictwem matki Marii Teresy, pełnię władzy przejął po jej śmierci w listopadzie 1780 roku.
Latem 1780 roku spotkał się drugi raz z Katarzyną 2, czego efektem był nieformalny sojusz rosyjsko-austriacki. Tych dwoje miało sobie
dużo do zaoferowania, nabytki terytorialne kosztem Polski i Turcji były kuszące. Już w 1772 roku w Sankt Petersburgu został podpisany
traktat rozbiorowy Polski, a w kwietniu 1783 roku Katarzyna 2 wydała manifest włączający Krym do Rosji. Decydujące ustalenia zapadł podczas inspekcji w 187 roku ziem przyłączonych do Rosji, podczas której Katarzyna 2 i Józef 2 wspólnie podróżowali po Krymie. Jak niebezpieczne
dla Europy były te konszachty świadczy wybuch wojny turecko-rosyjskiej 1787-1789, gdzie turecką stronę wsparły Francja i Anglia. Na domiar
tego w 1788 roku także Szwecja zaatakowała Rosję, którą z kolei wsparła Austria Józefa 2 wypowiadając wojnę Turcji. Jakby tego było mało 14 lipca 1789 roku wybucha Rewolucja francuska. Wolnomularstwo francuskie przestraszyło się o los Francji pod rządami Burbonów. Tylko co, zmarły w 1774 roku Ludwik 15 Burbon stracił w wojnie siedmioletniej prawie wszystkie kolonie zamorskie na rzecz Anglii. Odchodząc w niesławie przekazał władzę wnukowi, Ludwikowi 16, a ten był pod wpływem małżonki, którą była Maria Antonina Habsburg, ukochana siostra
Józefa 2. Ostatecznie Ludwik 16 w styczniu, a Maria Antonina w październiku 1793 roku stracili głowy z powodu ambicji wielkomocarstwowych
Józefa 2. Francja, zwłaszcza po 27 lipca 1790 roku kiedy to Austria i Prusy zawarły konwencję w Reichenbach, nie mogła sobie pozwolić na wzrost potęgi niemieckiej w Europie. Bo dopiero po śmierci Józefa 2 jego brat Leopold 2 dogadał się z Prusami. Już w sierpniu 1791 Leopold 2 Habsburg i Fryderyk Wilhelm 2 podpisali deklarację w Pillnitz, w której wezwali państwa europejskie do interwencji zbrojnej po stronie Ludwika 16, a w kwietniu 1792 roku rozpoczęła się wojna Austrii i Prus z Francją. Nic też nie mogło już uratować Rzeczpospolitej Polski przed konsumpcją ze strony ducha niemieckiego i Katarzyny 2, czyli Sophie Friederike Auguste zu Anhalt-Zerbst-Dornburg. W 1793 i 1795 roku rozbiory Polski stały się faktem. Po burzliwej kontrze wojen napoleońskich wszystko wróciło do normy na Kongresie Wiedeńskim. Anglia nie chciała zmian w Europie, a Austria, Prusy i Rosja zadowoliły się Polską i Świętym Przymierzem.
Krym
Józef 2 w latach osiemdziesiątych 18 wieku zawarł strategiczne porozumienie z żydami. Częstym gościem w jego gabinecie był Moses Mendelssohn, uważany za mesjasza tego narodu. Znana jest prawdziwa anegdotka: Mendelssohn oczekiwał na przyjęcie przez Józefa 2, wartownik obcesowo spytał się jego czego szuka w pałacu cesarskim. Odpowiedź była harda:"Będę zajmował się tym czego ty nie masz, rozumem". Tak narodziła się Haskala, żydzi mieli aktywnie wesprzeć gospodarkę Austrii, a w zamian Józef 2 obiecał im tereny na wschodzie Europy do stworzenia własnej enklawy. Wybór ziemi dla żydów odbył się podczas inspekcji w 1787 roku. Józef 2 przekonał Katarzynę 2 do poświęcenia części nabytków terytorialnych zdobytych na Turcji, w zamian oferując jej większą część z rozbioru Polski. To dlatego Austria nie wzięła udziału w 2 rozbiorze Polski. Słynne wioski potiomkinowskie to efekt negocjacji, Potiomkin w porozumieniu z carycą odciągał uwagę żydów od Krymu. Intryga spaliła na panewce, żydzi wybrali Krym jako przyszły byt. Książę taurydzki był niepocieszony, jego ambitne własne plany legły w gruzach i tym należy tłumaczyć jego defetyzm w wojnie z Turcją z lat 1787-1792. Zawierucha jaka rozpętała się w Europie po roku 1787 na długo odłożyła na bok projekt krymski. Kontra Napoleona, i ostatecznie Kongres wiedeński zamroziły Europę w jej ówczesnym stanie. Względny spokój po 1815 roku utrzymał się do wojny krymskiej. Jeszcze w 1830 roku ruchy społeczno-republikańskie we Francji i Belgii miał stłumić korpus rosyjski, ale przeszkodziło w tym Powstanie Listopadowe w Polsce. W 1849 roku Mikołaj 1 Romanow pomógł stłumić Austrii powstanie węgierskie. Kiedy w 1853 roku Rosja wysunęła roszczenia wobec Turcji, Anglia i Francja postanowiły zakończyć Święte Przymierze. Nie przypadkiem koalicja Anglii, Francji, Sardynii i Turcji zaatakowała Rosję głównie na Krymie. To miał być koniec tandemu Romanowów i Habsburgów w duecie zawłaszczania Europy kontynentalnej. Sromotnie przegrana przez Rosję wojna krymska dużo zmieniła. Romanowowie odżegnali się od współpracy militarnej z żywiołem niemieckim i poniechali imperialnych planów. Krym pozostał pod panowaniem Rosji, ale Niemcy zjednoczyły się pod berłem Hohenzollernów i Prus. Projekt żydowskiego Krymu zgasł na następne 70 lat i dopiero rewolucja w Rosji i upadek Romanowów przywrócił stary plan. Ale wtedy już istniał ruch syjonistyczny, a i Stalin nie kwapił się zbytnio do jego realizacji.
Józef Stalin.
Aby sięgnąć do rodowodu Józefa Dżugaszwili musimy przyjrzeć się postaci Fryderyka 3 Hohenzollerna. Ten niemiecki następca tronu miał wiele czasu do planowania przyszłości bo jego ojciec Wilhelm 1 należał do długowiecznych władców. Do tego Fryderyk 3 był odsuwany od oficjalnych obowiązków na dworze na rzecz swojego syna Wilhelma 2. W tym stanie rzeczy zajął się zjednoczeniem niemieckich lóż masońskich i został ich wielkim mistrzem. Jego ojciec i syn byli zwolennikami akcji militarnych, on preferował bardziej subtelne metody. Skoro Romanowowie musieli po wojnie krymskiej zrezygnować ze współpracy z żywiołem niemieckim, to należy ich usunąć za pomocą rewolucji jak Burbonów we Francji. Masoneria niemiecka z aktywną pomocą żydów zaczęła sączyć w Rosji idee socjalistyczne, a Niemiec Engels i żyd Marks wzięli się do pracy.
Zadanie było karkołomne, obliczone na dziesięciolecia, wszystkie metody dozwolone, i tak w Europie Wschodniej zaroiło się od Konradów Wallenrodów i innych śpiochów.
Józef Dżugaszwili został poczęty jako efekt romansu 19-letniego Wilhelma 2 i Emilii Klopp. Dlatego ta sporo starsza od partnera kobieta
"szantażowała" Hohenzollernów rzekomo listami od Wilhelma 2, a w rzeczywistości, do swojej śmierci w 1893 roku, pobierała od nich uposażenie
za milczenie. Niechcianym bękartem zajął się dziadek Fryderyk 3, i jak przystało na masona, wymyślił mu karkołomną przyszłość. Umieścił wnuka daleko od Niemiec, na krańcu świata, w Gruzji. Był to konieczny kamuflaż bo Józef odziedziczył po ojcu problemy z lewą ręką. Wybór familii szewca był ironicznym nawiązaniem do losów syna Ludwika 16. Oczywiście przybrani rodzice nie wiedzieli kogo w zamian za gratyfikację finansową przyjęli pod swój dach. Młody Józef był pod dyskretną opieką masonów ormiańskich, gruzińskich i żydowskich, Byli to między innymi Camo, Ordżonikidze i Swierdłow. Jako dorosły już banita musiał zostać wtajemniczony w swoje pochodzenie i przeznaczoną mu rolę w historii.
Lenin już z Niemiec wyjeżdżał chory, i był przywódcą tylko na pierwszy, najryzykowniejszy etap rewolucji, prawdziwym wodzem miał być Stalin.
Miał też poprowadzić Rosję drogą dogodną dla niemieckich planów w Europie. Tak by się stało gdyby nie Lew Trocki. Ten z kolei był rzecznikiem interesów amerykańskich i żydowskich, przybył do rewolucyjnej Rosji via Waszyngton, gdzie Wilson wręczył mu amerykański paszport. Walka Stalina i Trockiego odbywała się na dwóch płaszczyznach, ideologicznej i osobistej, bo Lejba Bronsztejn odkrył prawdziwe pochodzenie Józefa. Ciężar tajemnicy był zbyt wielki aby Józef nie podzielił się nim z żoną Nadieżdą Alliłujewą, a ta z kolei zdradziła ją Trockiemu. Od tego czasu Stalin był marionetką w rękach amerykańsko-żydowskich. Józef naprawdę kochał żonę, incydent z rzuconym w nią niedopałkiem papierosa w 1932 roku i jej samobójstwo to efekt wiedzy jaką posiadł Stalin o jej udziale w wiedzy Trockiego. Dlatego na jej pogrzebie wściekle mamrotał:" Zdradziłaś mnie". Sam Trocki za którym stały USA był osobiście nietykalny dla Stalina i spokojnie bankietował po Europie. Dopiero w 1940 roku , kiedy sytuacji na świecie stanęła na ostrzu noża, amerykanie zgodzili się na jego zlikwidowanie, jego wiedza była zbyt niebezpieczna. Jego zabójca, Mercader aby zostać sekretarzem ofiary miał listy uwierzytelniające od amerykanów.
Od 1928 roku Stalin realizował już strategię USA, zerwał współpracę z Niemcami, a potem rozpoczął czystki antyniemieckie w Rosji Sowieckiej.
Tak rozpoczął się wielki terror i likwidacja starych bolszewików. Bezpośrednią przyczyną "nocy kryształowej" w Rzeszy było zamordowanie w Rosji Sowieckiej Wasilija Bluchera 9 listopada 1938 roku. Śmierć najbardziej "niemieckiego" generała była ciosem dla Niemców, a o zmianę kursu Rosji Sowieckiej obwinili żydów. Długa współpraca żydów z żywiołem niemieckim , w której tle ciągle majaczył Krym, dobiegła do definiowanego końca. Żydzi wybrali wizję własnego państwa w ziemi świętej, ale efektem tego była zemsta Rzeszy i holokaust. Jeszcze pakt Ribbentrop-Mołotow przywrócił nadzieję Niemców na to, że Rosja Sowiecka pójdzie starym planem, ale to była tylko gra na czas Stalina.
Specyfika zbrojeń armii czerwonej szybko odarła Rzeszę z jej złudzeń, i kiedy 4 czerwca zmarł Wilhelm 2 Hohenzollern nic już nie stało na przeszkodzie do zbrojnej konfrontacji 22 czerwca 1941 roku. Początkowo Stalin wpadł w głęboką depresję, ale dość szybko zapomniał o swoich korzeniach. Po 2 wojnie światowej Stalin mógł odetchnąć z ulgą, USA "zapomniały" o jego tajemnicy, a jego władza nad ZSRR i Europą Środkową była niepodzielna. Kulminacyjnym momentem tego sukcesu był jego biały mundur w Poczdamie, mateczniku Hohenzollernów.
Dorosły Józef tylko dwukrotnie spotkał się ze swoją przybraną matką. Znany jest przebieg ostatniego spotkania, bardzo krótkiej rozmowy.
On spytał o bardzo ostre jego wychowanie, ale nie uzyskał odpowiedzi. Ona spytała kim on w zasadzie jest, carem? Odpowiedź była dwuznaczna:
"Myśl że kimś w tym rodzaju".
|