Postanowiłem, wbrew, ogólnego ostracyzmu i lekceważenia mojej osoby, co mnie tutaj spotyka, informować w tym kącie o bieżących wydaniach tego periodyku. Zaczynam od daty, kiedy się tutaj zapisałem, czyli 31.12.2011 r.

Okręty Wojenne nr 1/2012 (111)

spis treści:
Michał Jarczyk Cesarskie "fabryki cementu", część II
Aleksiej Pastuchow, Siergiej Patianin Chińskie krążowniki pancernopokładowe typu Zhiyuan
Krzysztof Dąbrowski Japońskie krążowniki pancerne typów Tsukuba i Ibuki, część I
Maciej S. Sobański Zapomniane krążowniki Royal Navy, część II
Jarosław Jastrzębski, Jakub Polit Konferencja Waszyngtońska 12 XII 1921 – 6 II 1922, część I
Hartmut Ehlers Marynarka Wojenna i Paramilitarne Siły Morskie Estonii 1918-1940, część I
Roman Kochnowski Niezwykłe pojedynki
Andrij Kharuk
Brytyjskie niszczyciele typu Battle, część III
Ireneusz Bieniecki Uprowadzenia jednostek pływających na polskim wybrzeżu morskim w latach 1965-1991
Jarosław Jastrzębski Zaopatrzeniowiec, tender, okręt baza. Podobieństwa i różnice
Jarosław Palasek Amerykańskie lotniskowce typu Forrestal, część IVb
Aleksandr Mitrofanov Rosyjskie lodołamacze, część VI



Okręty Wojenne nr 2/2012 (112)

Z życia flot
Krzysztof Krzeszowiak Małe torpedowce typu S (Schichau) Division(s)torpedoboot, część I
Aleksandr Wielmożko Pancerniki obrony wybrzeża typu Deodoro
Krzysztof Dąbrowski Krążowniki 1912 roku Royal Navy
Aleksandr Mitrofanov Rosyjskie lodołamacze, część VII
PIotr Nykiel, Piotr Wytykowski, Roman Zajder Raport z ekspedycji Gallipoli 2011
Jarosław Jastrzębski, Jakub Polit Konferencja Waszyngtońska 12 XI 1921 - 6 XII 1922, część II
Hartmut Ehlers Marynarka Wojenna i Paramilitarne Siły Morskie Estonii 1918-1940, część II
Andrij Kharuk Włoskie okręty podwodne typu Adua
Jarosław Cichy, Michał Jarczyk Działalność radzieckich jednostek poza wodami terytorialnymi w latach 1941-1945
Aleksandr Mitrofanov KFK - mali wojownicy wielkiej wojny, część I
Marian Mikołajczuk, Jarosław Malinowski Tupolewy versus lotniskowce, część I
Jarosław Palasek Amerykańskie lotniskowce typu Forrestal, część Va
Hartmut Ehlers Wielka parada morska w Bombaju



O.W. nr 113 (3/2012)

spis treści:

Jan Tymiński
Wojny morskie na Bałtyku w XIV i XV wieku w czasach świetności Hanzy
Krzysztof Krzeszowiak
Małe torpedowce S (Schichau) Division(s)torpedoboot, część II
Dmitrij Kisieliow
Krążownik pancernopokładowy Jiyuan
Michał Jarczyk, Maciej S. Sobański
Zapomniane pancerniki Wilhelma II, część I
Aleksandr Mitrofanov
Rosyjskie lodołamacze, część VIII
Hartmut Ehlers
Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940, część I
Jarosław Jastrzębski, Jakub Polit
Konferencja Waszyngtońska 12 XI 1921 - 6 II 1922, część III
Aleksandr Mitrofanov
KFK - mali wojownicy wielkiej wojny, część II
Marian Mikołajczuk, Jarosław Malinowski
Tupolewy versus lotniskowce, część IIa
Hartmut Ehlers
Fregaty biedaka
Jarosław Palasek
Amerykańskie lotniskowce typu Forrestal, część Vb



na dniach nr 114

Numer specjalny. Z dziejów niszczycieli numer: 41 autor: (red. wydania) Jarosław Malinowski, Oskar Myszor stron: 160
Cena: 39,00 zł
W sprzedaży od 30 czerwca

Spis treści:
Maciej S. Sobański - Niszczyciele – zarys dziejów
Curt Borgenstam - Pierwsze szwedzkie niszczyciele
Władimir Zabłockij, Witalij Kostriczenko - Rosyjskie krążowniki torpedowe kontrtorpedowce) typu „Ukraina”
Krzysztof Krzeszowiak - „Kaleki Lansa” czyli Großes Torpedoboot 1911
Krzysztof Dąbrowski - Brytyjskie lidery typu „Lightfoot”
Siergiej Patjanin - Włoskie duże niszczyciele typu „Leone”
Jarosław Malinowski, Oskar Myszor - Chilijskie niszczyciele typu „Serrano”
Roman Kochnowski - Hatsuharu – kontrowersyjny niszczyciel traktatowy
Jarosław Malinowski, Oskar Myszor, Jarosław Palasek - Portugalskie niszczyciele typu „Vouga”
Oskar Myszor - Syjamskie torpedowce typu „Trat”
Tom Wismann - Wizyta niszczycieli w Kopenhadze
Maciej S. Sobański - Cieśnina Badung w ogniu
Hartmut Ehlers - Wenezuelskie niszczyciele typu „Nueva Esparta”
Krzysztof Dąbrowski - Zatopienie niszczyciela Eilat
Andrzej Nitka - Niszczyciele rakietowe typu „Horizon” i „Orizzonte”
Jarosław Palasek - Niszczyciele typu „Zumwalt”

Okręty Wojenne numer 114 (4/2012)

Spis treści:
Nikołaj Mitiuckow – „W Grecji jest wszystko…"
Igor Wach - Bitwa pod Ulsan w świetle ówczesnej prasy galicyjskiej
Ekkehard Ebermann - Krótki opis historii HMS Triumph (tłumaczenie z niemieckiego)
Hartmut Ehlers - Historia Łotewskich Sił Morskich 1919-1940, część II (tłumaczenie z angielskiego)
Roman Łapszin - Monitor Udarnyj (tłumaczenie z rosyjskiego)
Aleksandr Mitrofanov - KFK – mali wojownicy wielkiej wojny, część III (tłumaczenie z rosyjskiego)
Łukasz Stach - Wabik. Działalność japońskich lotniskowców w trakcie bitwy w Zatoce Leyte, część I
Hartmut Ehlers - Niemieckie okręty podwodne po II wojnie światowej, część II (tłumaczenie z niemieckiego)
Jarosław Palasek - Amerykańskie lotniskowce typu „Forrestal”, część VIa
Marian Mikołajczuk, Jarosław Malinowski - Tupolewy versus lotniskowce, część III

W sprzedaży od 16 sierpnia.
Cena 26,- zł.

Okręty Wojenne numer 114 (4/2012)

Krzysztof Dąbrowski - Brytyjskie krążowniki typu „Powerful” - przerośnięte niszczyciele rajderów

Siergiej Patjanin (Rosja), Wiktor Gałynia (Białoruś) - Niszczyciele typu „Huszár”, część I (tłumaczenie z rosyjskiego)

Piotr Nykiel - Pancerniki typu „Brandenburg” w służbie tureckiej, część I

Hartmut Ehlers - Litewskie Siły Morskie przed rokiem 1940 (tłumaczenie z angielskiego)

Christoph Fatz (Niemcy) - Niemiecka Marynarka Handlowa w przeddzień II wojny światowej, część I

Michał Jarczyk - Rewizja: Działania morskie na Morzu Śródziemnym widziane z perspektywy źródeł włoskich, część I

Łukasz Stach - Wabik. Działalność japońskich lotniskowców w trakcie bitwy w Zatoce Leyte, część II

Aleksandr Mitrofanow (Litwa) - KFK – mali wojownicy wielkiej wojny, część IV (tłumaczenie z rosyjskiego)

Jan Nadziemski - Najpiękniejsze w całej klasie: Niszczyciele projektu 56 (Kotlin), część I

Hartmut Ehlers (Niemcy) - Niemieckie okręty podwodne po II wojnie światowej, część III (tłumaczenie z niemieckiego)

Jarosław Palasek - Amerykańskie lotniskowce typu „Forrestal”, część VIb

W sprzedaży od 3 października.

Okręty Wojenne 42 numer specjalny
Brytyjskie niszczyciele od „Amazona do Ithuriela” cz. I

Maciej S. Sobański

88 stron + 3 rozkładówki z 6 planami w skali 1:200, 105 fotografii, 12 rysunków, 6 tabel, 9 plansz kolorowych - cena 39 zł
w sprzedaży od 31 października 2012
============================
przepraszam za kolegów, którzy na okładce, nie pierwszy zresztą raz, zgwałcili język ojczysty, udowadniając, ze za dobrze języka polskiego jednak nie znają, a odmiany nazw własnych w szkołach uczyli jeszcze.

Michale jesteś znakomitym znawcą tematu marynistycznego. Użytkownicy cenią twoją wiedzę.

(26.10.2012 10:17)brokok napisał(a):  Michale jesteś znakomitym znawcą tematu marynistycznego. Użytkownicy cenią twoją wiedzę.

dziękuję za uznanie, w temacie siedzę od roku 1969, kiedy miałem 13 lat. Po 1989 r. udało mi się uzupełnić moją biblioteczkę o wszystkie dotąd zakazane w PRL-u publikacje (jedyny dostęp mieli tylko pisarze pokroju Pertka i Kosiarza oraz ówcześni studenci nad morzem, współpracującymi z "Morzem"). W r. 1991 wyszedłem z cienia, bo przyłączyłem się do "Okrętów Wojennych", jestem stałym współpracownikiem i dyżurnym tłumaczem z j. niemieckiego - korespondencja, tłumaczenia, korekty, uzupełnienia o informacje strony przeciwnej. Mam wspaniałe kontakty z zagranicą, fora w Niemczech, Rosji, radzę sobie nawet na forach angielskojęzycznych. Oprócz tego znam jeszcze rosyjski, na tyle, aby korzystać z literatury. Tylko na polskich sobie nie radzę, ale się tym nie przejmuję, bo wyleciałem z FOW, dws - org, IOH-u, historii - org, bo byłem zbyt bezpośredni i pisałem bardzo nie wygodną prawdę, a na jednym umotywowanie było wręcz zabawne. Z historyków sam zrezygnowałem, bo z wiatrakami przestałem walczyć. Są po prostu typy, do których nic nie dociera i nie warto z nimi się wdawać w żadne dysputy, bo szkoda czasu. Tutaj też jestem traktowany jak osobnik w szklanym sztrafbacie. Coś takiego, taki domek wariatów jak na historyku.eu jest ewenementem na skalę światową! Spotykają tutaj mnie niemal wyłącznie drwiny, ale najczęściej to mi się grozi prywatnie (na nie już nie odpowiadam, bo mnie mierzą) i publicznie paluszkiem, ale nic sobie z tego nie robię, bo mnie nie tak łatwo złamać. Chętnie w sprawach morskich bym napisał więcej, przede wszystkim wstawiłbym więcej artykułów archiwalnych OW, ale nie ma dla kogo, a oprócz tego tym, których mnie nie lubią, mówiąc delikatnie, dlaczego mam uzupełniać brak czyjeś wiedzy a jej braku ogólnie nie potępiam, czy błądzenia, wszyscy jesteśmy omylni, ale nie wszyscy potrafią się przyznać do błędów, szczególnie ci, dzierżący władzę tutaj. Jeszcze jedno. Interesuje mnie głównie europejska Oś; fascynację Japonią i Pacyfikiem doświadczyłem w liceum (Swiętochłowice) w latach 1971-1975, ale to już teraz mi minęło. A najbardziej interesuje mnie Bałtyk, Kriegsmarine, Finowie oraz Bałtycka Flota Czerwona, głównie ich kutry torpedowe. Sam siedzę w jednostkach mniejszych, od niszczycieli w dół do motorówek i szturmowych saperów (PiLaBo), barek desantowych oraz małych jednostek zabezpieczenia lotów Luftwaffe (Flugsicherungsboote), różnych mułołazów podchodzących podczas operacji Hannibal pod same plaże ewakuując uchodźców, rannych i żołnierzy od Kurlandii po Saßnitz.
I to by było na tyle.
Pozdrawiam wszystkich miłośników okrętów wojennych, statków niezależnie od prezentowanej bandery.

Skorzystam z okazji i zapytam: czy w "Okrętach Wojennych" były może jakieś artykuły o działaniach marynarek wojennych obu stron w czasie Wojny Zimowej?

(26.10.2012 18:09)Rafi napisał(a):  Skorzystam z okazji i zapytam: czy w "Okrętach Wojennych" były może jakieś artykuły o działaniach marynarek wojennych obu stron w czasie Wojny Zimowej?

Cześć rafi,
i tak i nie. Poniżej, coś, co sobie przetłumaczyłem ze wspanialej strony niemieckiej, "Chronik des Seekrieges", jako materiał do kolejnych prac. Na końcu znajdziesz wszystkie artykuły, które ukazały się na łamach "O.W." w przeciągu lat, traktujące o działaniach morskich. W każdym o rzeczonym temacie coś jest. Jako tako opracowanie tarnogórskie o tej bardzo ciekawym starciu do tej pory nie doczekało się solidnego opracowania w formie jakiejś monografii morskiej (do nie naszych sadzawek tematycznych nie wchodzimy, chyba, ze działała marynarka wojenna). Tym nie mniej zachęcam do lektury.

Wojna Zimowa 1939-1940 – działania morskie Bałtyk

30.11.1939 r. – godz. 07.45, zespół lekkich sił nawodnych (Kpt. 1.Rg. Ptochow) z krążownikiem "Kirow" (Kpt. 1.Rg. Feldman) i niszczycielami "Striemitelnyj" i "Smietliwyj" ostrzeliwują fińską wyspę Russarö, której baterie nadbrzeżne kal. 234 mm ogień radziecki odwzajemniają, trafiając krążownik (17 zabitych, 30 rannych) i w niszczyciel "Striemitelnyj". Finowie bez strat własnych.
01.–06.12.1939
Radziecka „armada” desantowy (Kpt. 1.Rg. Ramiszwili) z 5 transportowcami, 3 lichtugami, 8 holownikami, 28 małymi jednostkami desantowymi, pod eskortą 6 niszczycieli, 3 patrolowców, 13 trałowców, 12 kutrów trałowych, 25 kutrów patrolowych lądują 01.12. na wyspach Someri i Narvi, 02.12. na Sur i Pien-Tytärsaari, 05./06.12 na Suursaari. W tym samym czasie ciężka artyleria i kanonierki "Siestrorieck", "Kronsztad" i "Krasnaja Gorka" szturmujące oddziały 70 Dywizji Strzelców wybrzeże Ino i Pumalo.
01.–20.12.1939 r. – z 11 okrętów podwodnych, czyli 1 Brygady (Kpt. 1. Rg. Kuźniecow) "S-2", "S-3", "Szcz-310", "Szcz-320" oraz 12 jednostek 2 Brygady (Kpt. 1. Rg. Kosmin) w składzie "L-1", "S-1", "Szcz-317", "Szcz-318", "Szcz-319" i "Szcz-324" operują z baz w Lipawie i Tallina w Zatoce Fińskiej i Botnickiej. "L-1" (Kap. Mogilewskij) stawia 01.12. zaporę minową koło Nyhamn i Turku (Åbo). 07.12 ZSRR ogłasza wody wdłuż fińskiego wybrzeża od Tornio do Helsinek jako strefę blokady; od 17.12. owe postanowienie rozciągnięte zostaje na Wyspy Alandzkie. "S-1" (Kap. Tripolski) topi 10.12. koło Raumy niemiecki parowiec "Bolheim" (3324 BRT). Z jednostek, które wyszły na patrole później (08. i 10.12.), czyli "Szcz-322" i und "Szcz-323" (por. Iwancow), pierwszy posyła na dno 10.12. niemiecki parowiec "Reinbeck" (2804 BRT), co nastąpiło pod Helsinkami ,a drugi 10.12. koło Utö estoński parowiec "Kassari" (379 BRT).
04.– 09.12.1939 – bezskuteczny wypad fińskiego op. "Vetehinen" przeciwko radzieckiemu lodołamaczowi "Jermak" kolo Lipawy oraz "Iku-Turso" przeciwko radzieckiej żegludze handlowej w pobliżu Sztokholmu i "Saukko" eskadrze radzieckiej, która pojawiła się w pobliżu Koivisto (Björkö).
09.–10.12.1939 r. – radziecki dywizjon kanonierek w składzie "Siestrorieck", "Kronsztad" i "Krasnaja Gorka" wspierają swym ogniem walczącą 123 Dywizję. 10.12. fińskie baterie nadbrzeżne na Saarenpää toczą pojedynek artyleryjski z jednym z radzieckich zespołów jednostek nawodnych Bałtyckiej Floty Czerwonej, który do tej pory ostrzeliwał fińskie wybrzeże. Jego skład to: pancernik "Oktiabrskaja Riewolyutcija" (Kpt. 2.Rg. Wdowiczenko), lidery "Minsk" i "Leningrad", niszczyciele Stierieguszczij i Artiem, oraz patrolowce Wichr, Burja i Cikłon, wsparcia udzielał jeszcze zespół w składzie trałowców w osłonie niszczycieli "Wołodarskij" i "Engels".
14.12.1939 r.
radzieckie niszczyciele "Gniewnyj" i "Grozjaszyj" dokonują napadu ogniowego na wyspę Utö, której baterie nadbrzeżne na ogień odpowiedziały.
14.– 20.12.1939 r. – bezskuteczny wypad fińskiego op. "Vesikko" przeciwko radzieckiemu zespołowi koło Koivisto. "Vesihiisi" stawia zagrodę minową koło Portu Bałtyckiego (Paldiski), na której tonie 11.01.1940 r. nm. szkuner "Dietrich Hasseldieck".
18.– 19.12.1939 r. Eskadra radziecka w składzie (KAdm. Nieswitskij) z pancernikiem "Oktiabrskaja Riewolyucija" (Kpt. 2.Rg. Wdowiczenko), liderem "Minsk", niszczycielami "Stieireguszczij", "Karł Marks", "Artiem", "Engiels", "Lenin", patrolowcami "Tucza", "Purga", "Snieg" i "Burja", w eskorcie trałowców i sił lekkich biorą pod ogień 18.12. o godz. 12.25 baterię kal. 254 mm na Saarenpää, która natychmiast odpowiedziała, lecz ogień po 7 minutach przerwano, ponieważ okazało się, że bateria strzela wg. błędnych namiarów przekazanych z punktu obserwacyjnego w wiosce Muurila (po Wojnie Zimowej i 1944 r. ros Wysokoje, nie egzystująca już dziś, pośród dziko rosnących jabłoni widać tylko fundamenty domów). Ogień wznowiono o 13.04, ale o 13.37 wszystkie działa zamilkły, a to z tego powodu, że ich ogień utrudniła ziemie rozrzucana przez bliskie wybuchy pocisków artylerii okrętowej. Pancernik podszedł bliżej brzegu i o 13.55 ponownie otworzył ogień z odległości ok. 120 kabli. O 14.00 gotowe do walki było działo nr 4 fińskiej baterii i prowadziło ostrzał do 14.21, a pancernik do 14.25. Oprócz tego Rosjanie przeprowadzili nalot bombowy. Na tym ta bitwa się zakończyła. Finowie utrzymują, że w bliskiej odległości od baterii wybuchło 400 ciężkich pocisków artylerii okrętowej i 200 bomb lotniczych. "Oktjabrskaja Riewolucija" wystrzeliła 209 pocisków. Finowie mieli 5 rannych, wystrzelili 49 pocisków kal. 254 mm i 39 kalibru 152 mm. 19.12. dołącza pancernik "Marat" (Kpt. 1.Rg. Biełousow z KAdm. Isakowem na pokładzie) z liderem "Leningrad", 5 niszczycielami i 3 patrolowcami. "Marat" otworzył ogień o 11.55. a 30 min później z dystansu 23,6 km obramował trzema pociskami fińską baterię. Ta otworzyła ogień o 12.29. Pancernik się wycofał, a Finowie kontynuowali ostrzał do godz. 13.04, wystrzeliwując 42 pociski w kierunku "Marata" (zużyli 150-170 pocisków). Pancernik natomiast wystrzelił 136 pocisków. Straty fińskie to 2 zabitych, 3 rannych. Po 19.12.1939r. flota radziecka nie atakowała już fińskich baterii, rolę tę przejęło lotnictwo. Temperatura znowu się obniżyła (poniżej -15°C w nocy z 19/20.12), co spowodowało tworzenie się lodu i uniemożliwiło to wykonanie kolejnych wypadów nawodnej floty radzieckiej celem ostrzału baterii fińskich.

25.– 28.12.1939 r. – druga grupa radz. op. Przedziera się przez Cieśninę Södra-Kvarken i przedostaje się do Zatoki Botnickiej, wśród nich znajduje się m.in. "Szcz-311" (Kptlt. Wierszynin z szefem 17 Dywizjonu, Kpt. 2. Rg. Orjołem na pokładzie) oraz "Szcz-309", "Szcz-324", "S-2". 28.12. "zcz-311" topi koło portu Vaasa (szw. Vasa) zatapia fiński parowiec "Wilpas" (775 BRT).
30.12.1939 – 03.01.1940 r. eskadra Czerwonej floty Bałtyckiej z pancernikiem "Oktjabrskaja Riewolucija" (Kpt. 2. Rg. Wdowiczenko), liderami "Minsk" i "Leningrad", niszczycielami "Lenin", "Wołodarskij", "Artiem" oraz patrolowcami "Cikłon" i "Burja" ostrzeliwują ponownie baterie na Saarenpää i Tiurinsaari.
01.01.1940 r. fiński op. "Vetehinen" stawia 20 min w pobliżu Przylądka Juminda (wybrzeże Estonii). W wyniku nalotu radzieckiego lotnictwa na port w Turku tonie fiński parowiec "Leo" (1243 BRT).
02.– 13.01.1940 r. z drugiej grupy radz. op. operujacych w Zatoce Botnickiej (patrz 25.-28.12.39) 03.01. w Cieśninie Södra-Kvarken tonie "S-2" (Kptlt. Sokołow) na jednej z min postawionej tam przez fiński stawiacz min "Louhi". "Szcz-311" (Kptlt. Wierszynin) topi 05.01. koło latarniowca w Sydostbrottens szwedzki parowiec "Fenris" (484 BRT). Szcz-324 (Kptlt. Koniew) atakuje 13.01. na Morzu Alandzkim jeden z idących do Szwecji konwojów fińskich, w składzie którego znajdują się parowce "Anneberg", "Hebe" oraz statek pasażerski "Bore I", eskortowane przez zaadoptowany do roli ścigacza okrętów podwodnych jacht "Aura II" i patrolowiec "Tursas". "Aura II" (563 BRT) w wyniku eksplozji własnej, znajdującej się jeszcze na pokładzie bomby głębinowej, doznaje ciężkich uszkodzeń rufy i tonie.
07.01.1940 r. – atak jednego z fińskich samolotów na radz. op. "M-77", który umyka pomimo odniesionych ciężkich uszkodzeń.
18.1.1940 r. niemiecki frachtowiec "August Thyssen" (2342 BRT) tonie z całą załogą na postawionej przez Szwedów obronnej zaporze minowej. Na radzieckie samoloty chroniące z powietrza konwój w składzie, lodołamacz "Jermak" i transportowiec "Kazachstan", który porusza się prze lody wzdłuż radzieckiego wybrzeża, otwiera ogień nie ustalony do tej pory fiński okręt, na który samoloty odpowiadają, lecz nikt nikomu krzywdy nie zrobił. Tego samego dnia nalotu na Kotkę, które ciężko uszkadzają lodołamacz "Tarmo". Fiński parowiec "Kaija" tonie po nalocie 19.01. w porcie Koivisto.
20.– 21.01.1940 r. – wojna powietrzna nad Finlandią. 20.01. nalot radzieckich bombowców na Turku powodujący w mieście i porcie liczne pożary, 21.01. bomby zrzucone zostają na Oulu. Fiński nalot odwetowy na Kronsztad.
24.01.1940 r. fiński parowiec "Notung" (1133 BRT) tonie na przybrzeżnym szlaku wiodącym do Ahvenanmaa, trafiony przez radzieckie lotnictwo.
29.01.1940 r. rozpoczęcie ofensywy minowej przez radziecką 10 Brygadę Powietrzną skierowanej przeciwko fińskim szlakom komunikacyjnym wzdłuż południowego wybrzeża.
01.– 21.22.1940 r. samoloty radzieckiej 10 Floty Powietrznej rzucają w licznych akcjach miny na szlaki wodne u wejścia do Turku, Raumy i Pori. lezące na południowym wybrzeżu Finlandii. Oprócz tego atakują również fińskie statki i okręty przebywające w portach. Szwedzki parowiec "Wirgo" tonie 6.2. na N od Ahvenanmaa po ataku radzieckiego lotnictwa. Am 18.2. na port w Mantyluoto radzieckie samoloty zatapiają fin. parowce "Rigel" (1477 BRT), "Bore III" (1133 BRT) i "Bore IV" (1659 BRT). Fiński lodołamacz "Voima" zgłasza wysokie straty w załodze w wyniku ostrzału przez broń pokładową samolotów radzieckich. Radz. samoloty atakują 21.2. fiński konwój z wojskiem na pokładzie znajdujący się w tym mpomencie w porcie w Turku.
29.02.– 13.03.1940 silne ataki wojsk czerwonych na pozycje fińskie w Przesmyku Karelskim 7 i 13 armii Viipuri (Wyborg) zostaje okrążony. 6.3. rząd fiński wysyła do Moskwy delegację, która ma omówić zestroną radziecką warunki zawarcia pokoju.

Co do aktywności dużych okrętów fińskich, pancerników obrony wybrzeża ("Ilmarinen", "Väinämöinen") to była ona niewielka. Po pierwszych atakach lotnictwa radzieckiego 1 grudnia przeszły do Turku (szw. Åbo,) gdzie pomalowano je na biało i zamaskowano. Pomimo tego stały się celem 35 ataków bombowców radzieckich (218 maszyn), które nie odniosły żadnego sukcesu. Rozważano możliwość wysłania okrętów do Zatoki Wyborskiej celem wsparcia walczących oddziałów fińskich, jednakże plan takowy nie doczekał się realizacji, gdyż jednostki uważano za zbyt cenne.

Warto dodać, że ich wkład w wojnę to zużycie przez nich dużej liczby pocisków artyleryjskich kal. 105 mm (wg J. Malinowskiego "Ilmarinen" - 632, "Vainamoinen" - 702). Co się tyczy radzieckich pancerników nie brały one udziału w innych operacjach, nie licząc ostrzałów fińskiego wybrzeża.

Ocean Lodowaty
01.– 02.12.1939 r. ataki Floty Północnej (KAdm Drozd) na fińskie miasta portowe leżące we fiordzie Petsamord. — 1.12. części 104 Dywizji Strzelców 14 Armii, ubezpieczane przez niszczyciele "Karl Libknekcht" i dozorowiec "Groza" lądują na brzegu koło Titowki i kierują się do Petsamo i Liinahamaari, aby je zająć. Grupy wsparcia i zabezpieczenia przeciw ewentualnym kontrakcjom wroga to operujące z morza niszczyciele "Groznyj" "Walerian Kujbyszew", patrolowiec wojsk pogranicza NKWD "PSK-302" oraz kilka pomocniczych trałowców. Na północ od Półwyspu Varanger na patrolu przebywają op. "Szcz-402" i "Szcz-404".

Styczeń 1940 r. celem ochrony zajętego obszaru wokół Petsamo przed ewentualną operacją wojsk angielsko - francuskich (polskich) stawiacze min "Puszkin" und "Murman" stawiają zaporę z 200 min, rozciągającej się pomiędzy Vardö a Półwyspem Rybackim.
05.03.1940 r. Radziecki stawiacz min "Murman" kładzie dodatkowo 155 u wejścia do Petsamo.



Źródła:

Ekman P.-O. -„Okręty Wojenne” nr 31 - Nr. 3/1999 Okręty z drewna i ludzie ze stali cz.I
Ekman P.-O. -„Okręty Wojenne” nr 32 - Nr. 4/1999 Okręty z drewna i ludzie ze stali cz.I
Malinowski Jarosław - „Okręty Wojenne” nr 7 - Nr. 1 (1993"Klucze" marszałka Mannerheima
Mitrofanov Aleksandr - „Okręty Wojenne” nr 97 (5/2009) Fińskie okręty podwodne w drugiej wojnie światowej

Rohwer Jürgen i Hümmelchen Gerhard „Chronik des Seekrieges 1939-1945”, Herrsching, Pawlak Verlag, (1968) ciągle aktualizowane i uzupełniane na stronach internetowych Wirtemberskiej Biblioteki Krajowej w Sztutgarcie [WLB = Württembergische Landesbibliothek] w wersji elektronicznej. Tłumaczenie własne.

Sobański Maciej S. - Rosyjskie pancerniki typu "Sewastopol" numer: 15 – z serii okręty świata, wydawnictwo „Okręty Wojenne”, Tarnowskie Góry,

zaczyn dyskusji na forum IOH.

Bardzo Ci dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem i miałbym parę pytań.
Czym była spowodowana stosunkowo niewielka (tak mi się przynajmniej wydaje, może się mylę) aktywność Czerwonej Floty? Warunki atmosferyczne, jakość dowodzenia?
Czy wspomniane duże zużycie amunicji kalibru 105 mm przez oba fińskie pancerniki obrony wybrzeża dotyczy obrony plot?
Ciekawa jest sprawa stawiania zapór minowych przeciw ewentualnym atakom brytyjsko-francuskim. Czyli jednak Rosjanie liczyli się do pewnego stopnia z interwencją?

Rafi napisał(a):pid='9262' dateline='1351282376']
Bardzo Ci dziękuję za wyczerpującą odpowiedź. Przeczytałem z ogromnym zainteresowaniem i miałbym parę pytań.

w porządku, jedziemy

Cytat: Czym była spowodowana stosunkowo niewielka (tak mi się przynajmniej wydaje, może się mylę) aktywność Czerwonej Floty? Warunki atmosferyczne, jakość dowodzenia?

przede wszystkim warunkami atmosferycznymi, a doświadczenia bojowego wszyscy uczestnicy zmagań wojennych, również ci na morzu, musieli dopiero nabyć odpowiedniego doświadczenia. Radzieccy dowódcy, szczególnie okrętów podwodnych i kutrów torpedowych nie odstępowali swoimi umiejętnościami, powiedzmy nie tylko tylko Niemcom. Byli odważni, nie bali się ryzyka, a płacili najczęściej bardzo wysoką cenę, szczególnie, kiedy próbowali forsować zamykająca im drogę na zachód rozciągnięta zapora minowo - artyleryjska (kutry patrolowe na powierzchni z bombami głębinowymi i artylerią małokalibrową. O dowódcach kutrów torpedowych, po bitwie z nimi koło wysepki Narvi, (strata torpedowca T 31, dowódca drugiego uczestniczącego w potyczce okrętu T 30, kap. mar. Buch przyznał w swoim raporcie z uznaniem "den Engländern im Kanal ebenbürtig - dorównujący (umiejętnością i odwagą) Anglikom w Kanale (La Manche). Czy trzeba lepszych rekomendacji, ale jak na swoje umiejętności to osiągnęli dosyć mizerne wyniki i to na wszystkich TDW

Cytat: Czy wspomniane duże zużycie amunicji kalibru 105 mm przez oba fińskie pancerniki obrony wybrzeża dotyczy obrony plot?

Tak, to z artykułu J. Malinowskiego, na który powołują się dyskutanci z IOH. A on wziął pewnie ze źródeł, chyba nawet fińskich.

Cytat:Ciekawa jest sprawa stawiania zapór minowych przeciw ewentualnym atakom brytyjsko-francuskim. Czyli jednak Rosjanie liczyli się do pewnego stopnia z interwencją?

Wiedzieli i to doskonale co się święci, nie o Finlandię aliantom chodziło, ale o złoża się tam znajdujące. Finlandia poprosiła o zawieszenie broni, więc "wyzwoleńcza" akcja aliantów straciła na znaczeniu. Pamiętaj, że oni też mieli swoje wtyki w wysoko postawionych osobach z kręgu Churchilla, ale tak po prawdzie to nie wiem? Może alianci byli zbyt gadatliwi. Może ktoś innym dał im cynk?

Pozdrawiam i jestem nadal do dyspozycji.

27.10.2012 r.; godz. 09.09. Właśnie mi się przypomniałem. Polecam następujący artykuł, jeżeli chodzi o Twoje ostatnie pytanie o, czyli rzucanie min przez radzieckie stawiacze min , w obawie o anglo - francusko - polską inwazję:

Okręty Wojenne nr 107/(3/2011)
Andrzej S. Bartelski - Udział Polskiej Marynarki Wojennej w Wojnie Zimowej